تب شالیزار؛ بیخ گوش شالیکاران مازندران
تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۱۸۲۵۳
به گزارش خبرنگار ایرنا، همه ساله با شروع فصل بهار و در اردیبهشت ماه که زمان نشای شالی نیز هشت این بیماری همنام همین محصول دامن گیر افرادی که در مزارع کار می کنند می شود البته ابتلای آنها به این بیماری ناشی از وجود عامل آن در اراضی کشاورزی است.
این بیماری شایع استانهای شمالی است که براثر نوعی باکتری ایجاد میشود، محل زندگی این باکتری در سیستمهای کلیه و اداری خانواده جوندگان نظیر موشها و یا روباه و شغال است که با ادرار این موجودات در محیط زیست ازجمله در محیطهایی که رطوبت بالایی وجود داشته باشد، منتشر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با افزایش رطوبت و بارش باران که رخدادی طبیعی در استانهای شمالی بهحساب میآید، ادرار این موجودات در بین آبهای سطحی، روان آبها و یا زمینهای شالیزار پخش میشود و علاوه بر آن افزایش دما نیز موجب میشود تا زیست، تکثیر و انتقال باکتری افزایش پیدا کند.
نخستین علائم بیماری تب شالیزار (تب بجار)، بروز تب است که میتواند تا ۴۰ درجه دمای بدن را افزایش دهد و پس از آن احساس ضعف و خستگی، درد عضلانی و حتی زردی، قرمزی چشمها از دیگر مشخصههای این بیماری است.
تب شالیزار در موارد شدیدتر میتواند ریه، قلب، کبد را درگیر کند.
این روزها که کشاورزان مازندران مشغول کشت و کار در شالیزارهای خود هستند رعایت نکردن مسائل مورد تاکید کارشناسان حوزه بهداشت و درمان در خصوص استفاده آنها از وسایل حفاظتی حین انجام کار در زمین ها باعث شده تا زمزمه هایی از ابتلا افراد به این بیماری در استان شنیده شود و دل نگرانی هایی را ایجاد کند.
تب شالیزار را بشناسید
لپتوسپیروز یا تب شالیزار بیشتر در مناطق معتدل آب و هوایی مانند نواحی شمالی ایران شایع می شود و باکتری ابتلا کننده به این بیماری راههای متعددی برای ورود به بدن انسان دارد ولی مهمترین راه آن از طریق نوعی انگل فنری شکل در آب است که از طریق پوست خراشیده، چشم و غشاهای مخاطی بویژه در فصل بهار و تابستان وارد بدن میشود.
بیماری تب شالیزار فقط کشاورزان و شالیکاران را درگیر نمیکند بلکه برخی صیادان، معدنچیان و قصابانی که بدون رعایت مسائل بهداشتی با حیوانات در تماس هستند در معرض خطر این بیماری قرار دارند.
تب شالیزار به طور کلی از طریق تماس با آب، غذا و خاکی که با ادرار حیوانات وحشی و اهلی آلوده شده باشد، به افرادی که با این عناصر در تماس هستند، منتقل میشود و در حالت عادی و در صورت محافظت و مراقبت این بیماری منتقل نمیشود، اما اگر پوست زخمی و جراحت دیده یا اعضای مخاطی بدن مانند چشم، بینی و دهان در معرض و تماس با عناصر آلوده قرار گیرد، بیماری به فرد منتقل میشود.
این بیماری طیف وسیعی از علائم را بروز میدهد. علائم اولیه آن مشابه آنفلوآنزا و یا کرونا است و به همین دلیل هم تشخیص اولیه آن حتی توسط پزشک در صورت انجام نشدن آزمایشات لازم مشکل است در حالی که در بسیاری از موارد، تشخیص ندادن درست و بموقع سبب پیشرفت بیماری و دشوار شدن درمان آن میشود.
علایم این بیماری گاهی با «مننژیت» هم اشتباه گرفته میشود به خاطر این که با تب، لرز و سردرد شدید همراه می شود. سرفه خشک، تب، سردرد، درد عضلانی، تهوع و استفراغ و لرز، درد شکم، صدای غیرطبیعی ریه، درد استخوان، ورم ملتحمه (التهاب و قرمزی چشم)، بزرگ شدن غدد لنفاوی، بزرگ شدن طحال و کبد، سفتی ماهیچهها و بثورات جلدی از جمله علایمی است که اگر در این فصل سال به سراغ فردی آمد فوری باید به پزشک مراجعه کند و تحت درمان قرار گیرد.
مهمترین علامت این بیماری تب بالا به صورت ناگهانی، دردهای عضلانی به ویژه درد کمر، سردرد، ساق پا و پشت چشم است. البته در ۹۰ درصد موارد فرد بیمار بدون هیچگونه عارضهای بهبود پیدا میکند ولی ۱۰ درصد از بیماران به نوع شدید تب شالیزار مبتلا میشوند که در این وضعیت عوارض بعدی مانند گرفتگی کبدی، زردی چشم، تنبلی و نارسایی کلیه، دفع نامناسب، بالارفتن سموم بدن، کاهش پلاکت خون، گرفتگی ریوی و خونریزی مغزی به سراغ بیمار می آید.
اگر چه گفته می شود سابقه شناسایی بیماری تب شالیزار در ایران به حدود سال ۱۳۶۵ برمیگردد، ولی شناسایی آن در استان مازندران مربوط به سال ۱۳۸۲ است و از آن سال به بعد هم اطلاع رسانی به صورت گسترده از طریق شبکه بهداشت و درمان و مراکز بهداشت روستایی و رسانهها در دستور کار قرار گرفت تا کشاورزان و سایر افرادی که در معرض ابتلا قرار دارند، در دوره زمانی نگران کننده بیشتر مراقبت کنند.
تشخیص بیماری تب شالیزار در صورت مراجعه به پزشک و اظهار درست و بموقع اطلاعات نیازمند آزمایش خون و آزمایش اختصاصی از فرد بیمار است. یکی از شیوههای بسیار مناسب برای تشخیص این بیماری آزمایش " ام ای تی " است و در صورت مسجل شدن ابتلای فرد به تب شالیزار توسط پزشک، با تجویز دارو و رعایت دستورالعمل های بهداشتی، بیمار در طول یک هفته تا ۱۰ روز بهبود می یابد.
برای بیماری تب شالیزار واکسنی وجود ندارد و بهترین راه پیشگیری، رعایت موارد بهداشتی توسط کشاورزان و افرادی داست که در معرض این بیماری قرار می گیرند. دانستن اطلاعات درباره علایم بیماری کمک بزرگی به افراد در معرض خطر است تا بموقع به پزشک مراجعه کنند.
مثبت بودن تست تب شالیزار هفت نفر در مازندران
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل روز چهارشنبه به خبرنگار ایرنا گفت: تب شالیزار بیماری فصول بهار و تابستان است که علائم این بیماری در مراحل ابتدایی شامل تب، بدن درد، ضعف و بی حالی است و در مراحل حاد و شرایط بدحالی بیمار دچار نارسانی کبدی، کلیوی و خونریزی های ریوی می شوند.
دکتر مهدی محمدیان با اشاره به اینکه عامل این بیماری نوعی انگل است، افزود: در فصل فعلی که زمان کشت شالی های برنج است توصیه می شود کشاورزان حتما از وسایل محافظتی همچون دستکش و چکمه استفاده کنند.
وی ادامه داد :همچنین با توجه به شباهت علائم تب شالیزار با بیماری هایی همچون کووید ۱۹، سرماخوردگی و آنفلوانزا، افراد بویژه کشاورزان بمحض آشکار شدن این علائم حتما به پزشک مراجعه کنند تا روند درمان آنها سریعتر انجام شود.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بابل گفت : از هفت بیمار بستری در مراکز درمانی این دانشگاه که مشکوک به تب شالیزار هستند تست چهار نفر از آنها مثبت اعلام شد.
وی اظهار داشت :این افراد در مراکز درمانی این دانشگاه بستری هستند و روند درمان آنها در حال انجام است.
محمدیان گفت : تاکنون موردی از فوت براثر ابتلا به این بیماری در مراکز درمانی این دانشگاه نداشتیم.
بیشتر بخوانید مرگ ۲ مازندرانی براثر ابتلا به "تب شالیزار" تکذیب شد تب شالیزار در کمین کشاورزان مازندرانی کشاورزان، کرونا و تب شالیزار را جدی بگیرند شوک تب شالیزار به مازنیها استانها مازندران ۰ نفر فاطمه قنبری برچسبها دانشگاه علوم پزشکی مازندران شالیزار بیماری بابل وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: دانشگاه علوم پزشکی مازندران شالیزار بیماری بابل وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران شالیزار بیماری بابل وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی بیماری تب شالیزار تب شالیزار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۱۸۲۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای خلاص شدن از آلرژیهای بهاری چه کنیم؟
به گزارش صدای ایران از عصر ایران،فرحزاد جباری در خصوص آلرژی در فصل بهار اظهار کرد: آلرژی به این علت ایجاد میشود که سیستم ایمنی افراد با زمینههای ژنتیکی که دارند، مستعد پاسخ نابهجا نسبت به محرکهای محیطی است.
وی با بیان اینکه علائم آلرژی میتواند مربوط به عوامل محرک محیط بیرون مانند گرده درختان، چمنها و علفها، عوامل محرک داخل منزل مانند حیوانات خانگی و پرندگان و یا در پاسخ به مواد غذایی و داروها باشد، عنوان کرد: هر ماده غذایی ممکن است حساسیتزا باشد. برخی غذاها مانند لبنیات، شیر، تخم مرغ یا گندم حساسیت بیشتر و همچنین ارزش غذایی بیشتری دارند، بنابراین حذف آنها ممکن نیست. این اهمیت دارد که مواد غذایی حساسیتزا را شناسایی و به بیمار کمک کنیم.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد افزود: محرکهای خارج از منزل که مربوط به گرده درختان و چمنها است، به فصل ارتباط دارد. علائم بیماران مستعد از اواخر اسفند شروع میشود، در تابستان به اوج میرسد و در پاییز با بارندگی و سرد شدن هوا رو به بهبودی میرود. این علائم در هر کشوری بسته به پوشش گیاهی و شرایط آبوهوایی متفاوت است.
دکتر جباری بیان کرد: علائم آلرژی میتواند در قسمتهایی که محرک وارد بدن میشود و سیستم ایمنی را تحریک میکند، ایجاد شود. علائم میتواند در قسمت تنفسی فوقانی بیشتر در بینی به صورت عطسه، آبریزش، خارش و گرفتگی بینی همراه با خارش چشم، اشک ریزش، خارش گوش و یا درد و خارش گلو باشد. علائم همچنین میتواند در قسمتهای تنفسی تحتانی مانند ریه به صورت سرفه، تنگی نفس و آسم خود را نشان دهد.
این مواد غذایی آلرژی بهاری را کاهش میدهدبخوانیداین فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی ادامه داد: ممکن است علائم درگیری در پوست به صورت کهیر یا اگزما یا به صورت علائم گوارشی مانند دلدرد، اسهال و دردهای شکمی بروز کند. در موارد شدید شوک آنافیلاکسی ایجاد میشود و این زمانی است که عامل محرک میتواند چند ارگان را با هم درگیر کند و باعث افت شدید فشار خون، تپش قلب، دردهای شکمی، کهیر منتشر و تنگی نفس شود که حیات فرد را تهدید میکند.
وی با اشاره به اینکه نوع درمان آلرژی به عاملی که ایجاد میشود و روند بیماری بستگی دارد، تصریح کرد: آلرژی زمینه ژنتیکی دارد، بنابراین فعلا حذف عامل یعنی ژن در روند درمانی ممکن نیست و شاید در آینده نزدیک هم ممکن نباشد.
روش دیگر این است که عامل محرک را حذف کنیم. در خصوص غذاها و داروها حذف بهترین گزینه است، یعنی آن ماده غذایی مصرف نشود مگر اینکه ماده مهمی در زندگی فرد بوده و اهمیت غذایی بالایی داشته باشد. در این مورد پزشک میتواند به فرد کمک کند و حساسیت وی را از بین ببرد، اما در مورد موادی که کمتر ارزشمند هستند، توصیه به قطع مصرف میشود.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد اضافه کرد: در خصوص عوامل تنفسی به علت اینکه پراکندگی وجود دارد، خیلی موفق به قطع عامل نیستیم، بنابراین باید مکان جغرافیایی تغییر داده شود یا به عبارتی افراد مهاجرت کنند. معمولا در مناطق مرطوب محرکهای محیطی و گرده فضای سبز کمتر تاثیر میگذارد. عوامل داخل منزل مانند حیوانات را نیز باید حذف کرد.
جباری خاطرنشان کرد: روش دوم این است که درمان را شروع کنیم. اگر آلرژیها کنترل نشوند میتوانند عوارضی ایجاد کنند که فرد را بیشتر آزار میدهد. در این موارد باید مصرف داروها شروع شود. داروهای خط اول دو نوع هستند. یک نوع برای افرادی است که علائم آنها چند روز تا دو هفته ادامه دارد، بنابراین آنتیهیستامین میتواند کمککننده باشد. اگر علائم افراد شدید و طولانی بوده و بیش از یک یا دو ماه ادامه داشته باشد، باید از اسپریهای بینی برای آلرژی بینی و اسپریهای ریه برای آسم استفاده شود.
این فوق تخصص آلرژی و ایمونولوژی بالینی گفت: مرحله سوم درمان بیمارانی است که درمانهای معمول برای آنها جوابگو نیست، در این موارد آلرژیست میتواند کمک کرده و ایمونوتراپی را شروع کند. ایمونوتراپی روشی است که در آن عامل محرک را به کرات با دوزهای مشخص که حساسیت جدی ایجاد نکند، تحت تاثیر قرار میدهند تا سیستم ایمنی تحریک شود و در مقابل این عوامل مقاومت داشته باشد.
وی افزود: بیش از ۸۰ درصد افراد بعد از اتمام دوره بهبود پیدا میکنند. دوره درمان حداقل سه سال طول میکشد و هزینههای زیادی دارد. بهتر است افرادی که آلرژی دارند از همان ابتدا درمانهای معقول را شروع کنند تا نیاز به ایمونوتراپی نداشته باشند.